نگویید از اهالی شام؛ بلکه بگویید از «اهل شوم»...
«عَن أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ قَال: لَمَّا بَلَغَ امیرالمؤمنین أَمْرُ مُعَاوِیَهًْ وَ أَنَّهُ فِی مِائَهًْ أَلْفٍ قَالَ مِنْ أَیِّ الْقَوْمِ قَالُوا مِنْ أَهْلِ الشَّامِ قَالَ: لَا تَقُولُوا مِنْ أَهْلِ الشَّامِ وَ لَکِنْ قُولُوا مِنْ أَهْلِ الشُّومِ وَ هُمْ مِنْ أَبْنَاءِ مِصْرَ لُعِنُوا عَلی لِسانِ داوُدَ فَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِیرَ.»
«امام صادق علیه السلام در روایتی از پدرانش نقل فرموده است:
زمانی که مسأله‌ی عدم بیعت معاویه به اطّلاع امیرالمؤمنین علیه‌السلام رسید و اینکه او صدهزار نفر دارد، امام پرسید: «افرادش از کدام قوم هستند»؟
پاسخ دادند: «از اهالی شام». حضرت فرمود: «نگویید از اهالی شام. بلکه بگویید از اهل شوم. آن‌ها فرزندان و نوادگان مضر هستند که داود علیه‌السلام آن‌ها را لعن و نفرین کرد و خداوند آن‌ها را به میمون و خوک تبدیل نمود»
امام صادق علیه السّلام مکرر میفرمودند:
وقتی امام حسین علیه‌السلام شهید شد، تمام مخلوقات خدا برای ایشان گریه کردند. جز «اهالی بصره»، «دمشق» و «آل عثمان».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۱۳۰ بحارالأنوار، ج۳۳، ص233
برچسب‌ها: اهالی شوم
