3i/Atlas در اول ژوئیه کشف شد ، هنگامی که وجود آن توسط یک تلسکوپ در ریو هورتادو در شیلی گزارش شده است ، سیستم هشدار ضربه زمینی سیارکبشر این یک سیستم با بودجه ناسا است که توسط دانشگاه هاوایی برای شناسایی و اداره شده است سیار این به طور بالقوه می تواند به زمین برخورد کند. از چهار تلسکوپ – دو در هاوایی ، یکی در شیلی و دیگری در آفریقای جنوبی استفاده می کند تا هر شب چندین بار کل آسمان را اسکن کند تا حرکات آسمانی را تحت نظر داشته باشد.

تخمین زده می شود 3I/ATLAS حداکثر اندازه حدود 20 کیلومتر باشد. در حال حاضر در حدود 670 میلیون کیلومتر از خورشید واقع شده است و از مسیر Sagittarius با سرعت حدود 61 کیلومتر در ثانیه به ستاره ما نزدیک می شود. انتظار می رود سرعت آن با نزدیک شدن به خورشید افزایش یابد.

هنگامی که اخترشناسان مدار آن را مطالعه کردند ، دریافتند که 3I/اطلس خیلی سریع در حال حرکت است تا به گرانش خورشید محدود شود و بنابراین مستقیماً از طریق منظومه شمسی و به فضای بین ستاره ای می روند ، هرگز دوباره دیده نمی شوند.

یکی از تفاوت‌های چشمگیر میان جرم جدید و دو بازدیدکننده‌ی بین‌ستاره‌ای قبلی، سرعت آن است. دنباله‌دار 3I/ATLAS با سرعتی حدود 61 کیلومتر بر ثانیه حرکت می‌کند، که تقریباً دو برابر سریع‌تر از دو جرم قبلی محسوب می‌شود.

مشاهدات «تلسکوپ بسیار بزرگ» (VLT) در «رصدخانه جنوبی اروپا» نشان می‌دهد که دنباله‌دار رنگی بسیار متمایل به قرمز دارد و بیشتر شبیه به سیارک‌های گروه «سانتور» (Centaurs) است تا دنباله‌دارهای معمول منظومه شمسی. مقاله‌ی دیگری نیز بر شباهت‌های این جرم با اجرام مختلف منظومه شمسی، از جمله برخی دنباله‌دارها تمرکز دارد؛ اما تأکید می‌کند که تفاوت اصلی این جرم با «اوموآموا» و «بوریسوف» است.

پروفسور کریس لینتات می‌گوید: «فکر می‌کنم هیجان‌انگیزترین بخش ماجرا برای من این است که اگر منشأ این دنباله‌دار واقعاً از قرص ضخیم کهکشان باشد، با بخشی از کهکشان روبه‌رو هستیم که تاکنون هیچ نمونه‌ای از آن ندیده بودیم.»

بازوهای مارپیچی کهکشان‌هایی مانند راه شیری، در ساختاری به نام قرص نازک قرار دارند؛ جایی که خورشید نیز حضور دارد. اما این کهکشان‌ها ساختار دیگری هم دارند به نام قرص ضخیم که در بالا و پایین صفحه‌ی اصلی کهکشان قرار دارد و معمولاً محل حضور ستاره‌های پیرتر است.

لینتات می‌گوید: «دنباله‌دار 3I/ATLAS به احتمال زیاد از ستاره‌ای پیر در قرص ضخیم کهکشان می‌آید و فکر می‌کنیم این جرم احتمالاً بیش از عمر منظومه شمسی در فضا سرگردان بوده. حدود دوسوم احتمال وجود دارد که قدمت این جرم بالای ۷ میلیارد سال باشد و این موضوع می‌تواند رنگ سرخش را توضیح دهد. این اجرام به‌وسیله پرتوهای کیهانی به مرور قرمز می‌شوند که این فرضیه با داده‌ها هماهنگ است. البته رنگ‌هایی که مقاله VLT گزارش کرده، کمی عجیب است؛ بنابراین باید بررسی‌های بیشتری صورت بگیرد.»

اخیراً، اخترفیزیکدان دانشگاه هاروارد، آوی لوب، دربارهٔ شیء آسمانی 3I/ATLAS که پیش‌تر به‌عنوان دنباله‌دار شناسایی شده بود، نظریه‌ای جنجالی ارائه داده است.او معتقد است این شیء ممکن است یک سفینه فضایی بیگانه باشد که در حال حرکت در «مسیری به‌طور غیرمعمول نادر» است و با رفتار معمول اجرام آسمانی هم‌خوانی ندارد.لوب احتمال می‌دهد این شیء بین ۲۱ نوامبر( 21 آبان) تا ۵ دسامبر(5 آذر) ۲۰۲۵ به زمین نزدیک خواهد شد.

در مقابل، بسیاری از اخترشناسان دیگر بر این باورند که 3I/ATLAS یک دنباله‌دار طبیعی است که از فضای بین‌ستاره‌ای وارد منظومه شمسی شده است.این شیء در تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۲۵ توسط تلسکوپ ATLAS در شیلی کشف شد و سومین شیء بین‌ستاره‌ای شناخته‌شده است که وارد منظومه شمسی ما می‌شود.

در حال حاضر، ناسا اعلام کرده است که 3I/ATLAS هیچ تهدیدی برای زمین ندارد و در فاصله‌ای ایمن از سیاره ما عبور خواهد کرد.با این حال، دانشمندان همچنان در حال مطالعه ویژگی‌های این شیء برای درک بهتر ماهیت آن هستند.

منبع وب سایت زومیت

شهر کامپیوتر

نمناک