الصّادق (علیه السلام):
عَنْ سَیْفٍ التَّمَّارِ قَالَ قَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) إِنَّ سَعِیدَبْنَعَبْدِ الْمَلِکِ قَدِمَ حَاجّاً فَلَقِیَ أَبِی (علیه السلام) فَقَالَ إِنِّی سُقْتُ هَدْیاً فَکَیْفَ أَصْنَعُ فَقَالَ أَطْعِمْ أَهْلَکَ ثُلُثاً وَ أَطْعِمِ الْقَانِعَ ثُلُثاً وَ أَطْعِمِ الْمِسْکِینَ ثُلُثاً قُلْتُ الْمِسْکِینُ هُوَ السَّائِلُ قَالَ نَعَمْ وَ الْقَانِعُ یَقْنَعُ بِمَا أَرْسَلْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْبَضْعَهًِْ فَمَا فَوْقَهَا وَ الْمُعْتَرُّ یَعْتَرِیکَ لَا یَسْأَلُکَ.
اسیفتمّار گوید: امامصادق فرمودند: «سعیدبن عبدالملک به حجّ آمده بود که پدرم را دید و از ایشان پرسید: «من با خود قربانی آورده ام، با آن چه کنم»؟
پدرم به او فرمود: «یک سوّم گوشت قربانی را به خانواده ات بده، یک سوّم را به قانع و یک سوّم دیگر را به مسکین بده».
من پرسیدم: «آیا مسکین همان است که گدایی میکند»؟
فرمود: «آری؛ و «قانع» محتاجی است که به آنچه برایش فرستی بسنده کند، پارهای گوشت باشد یا بیشتر؛ و «معتر» محتاجی است که خود را در معرض دید تو قرار میدهد ولی درخواستِ کمک نمیکند».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۶۶۴ معانی الأخبار، ص۲۰۸ / البرهان/ نورالثقلین
برچسبها: قربانی