سناریوی که برای آینده عراق قبل از ظهور، متصور است:
عراق «واحد» اما «ضعیف» که هرچند «حکومت» در اختیار شیعیان است اما خود نیز دچار «اختلاف و تشتت» هستند و به دلیل «نفوذ» جریان مخالف (صاحب البرقع) و ضعف حکومت مرکزی در اثر «اختلاف و فتنه در عراق» بویژه فتنه در «مناطق شیعی» عراق (فتنه شیصبانی) آنگاه با سوءاستفاده از خلاء حکومت مرکزی، «سیاسیون و نظامیان اهل سنت» عراق در بخش‌هایی از «مناطق سنی‌نشین» ایده تجزیه عراق را دنبال خواهند کرد .
و بر مناطقی همچون موصل و تکریت نیز مسلط خواهند شد (فتنه عوف سلمی) و زمینه برای حمله نظامی لشکر متخاصم خارجی- لشکر سفیانی که مورد حمایت ائتلاف مثلث «عربی، غربی و عبری» است- تا عمق خاک عراق و مناطق شیعی فراهم خواهد شد.
آنگاه با تهدید اماکن و مراکز مقدسه شیعی توسط لشکر متخاصم خارجی، امنیت و ژئوپلتیک شیعه به خطر افتاده، از اینرو، سرانجام زمینه‌سازان ظهور برای دفع خطر دشمن متجاوز که تا نزدیکی مرزهای ایران نیز پیشروی نظامی داشته، وارد عراق خواهند شد و جنگ شدیدی رخ می‌دهد و لشکر نظامی ایران با همکاری محور مقاومت شیعی (به رهبری خراسانی و یمانی)، دشمن متجاوز را در عراق شکست خواهد داد.
بنابراین حکومت ضعیف شیعی در عراق که در برابر تهاجم نظامی، تاب مقاومت نداشته و شهرهای شیعی عراق، صحنه تاخت‌وتاز لشکر سفیانی موردحمایت غربی‌ها قرار خواهد گرفت اما بعد از حمله لشکر متخاصم خارجی به عراق -توسط لشکر سفیانی که موردحمایت مثلث «روم، یهود و خاندان آل فلان حاکم بر عربستان» است- و قتل و کشتار شیعیان در نجف و کوفه ،
آنگاه لشکر نظامی یمانی و خراسانی در هدفی مشترک همزمان با سفیانی نیز به سمت کوفه پیشروی میکنند ؛ آنگاه یمانی و خراسانی با سفیانی -که مشغول قتل و کشتار شیعیان است - درگیر جنگ خواهند شد و شکست را بر نماینده مثلث «غربی، عبری، عربی» تحمیل خواهند کرد.
منبع: کانال جنبش سفیانی
